آیندهی صنعت مهندسی و ساخت و ساز
آمادگی برای تغییر بنیادین در صنعت مهندسی و ساخت و ساز
میشله مایسلز
(Michelle Meisels)
مترجم: محمد ابراهیم علیمردانی
شرکت فراسازه دج کاوان
آیا رهبران صنعت احداث [The Engineering and Construction (E&C) Industry Leaders] آمادگی دارند تا از ظرفیت کامل تغییر دینامیک (پویایی) این صنعت برای بهرهمندی مخاطبان و مشتریان، مردم، سازمانها، جوامع و جامعهیشان بهشکلی گستردهتر بهرهبرداری کنند؟ لازم است نگاهی دقیق بر روندهای مهم و کلیدیای داشته باشیم که شکلدهندهی تغییرها در صنعت احداث هستند و موجب تغییرهای اساسی در قابلیتهای بنیادین در این صنعت در مسیر موفقیت بلندمدت میشوند.
روندهای مهم و کلیدی: روشهای جدیدی که بنگاهها در صنعت احداث متحمل میشوند
تغییرها در تقاضای مشتریان، ماهیت و اقتصاد احداث (Economics of Construction) و واقعیتهای امروزین زنجیرهی تأمین (Modern Supply Chain) منجر به تغییرهای اساسی در روشهایی شده است که بنگاهها در صنعت احداث تمایل دارند به کسب و کار بپردازند.
احداث تنها ایجاد سازههای منحصر بهفرد (Unique Structures) و زیرساختهای فیزیکی (Physical Infrastructure) بهشمار نمیرود. تغییرهای اساسی در حال رخ دادن است بهگونهای که میتواند بنگاهها در صنعت احداث را به کشف راههای کاملا جدید برای ایجاد و بهدست آوردن ارزش (Capturing Value) در حین جهش بهسمت انقلاب صنعتی چهارم (The Fourth Industrial Revolution) سوق دهد.
پنج روند مهم و کلیدی وجود دارند که آیندهی صنعت احداث را شکل میدهند:
- عملیات هوشمند (Smart Operations)
- پیشساخت و احداث مدولار (Prefabrication and Modular Construction)
- دادهها و تجزیه و تحلیل پیشرفته (Data and Advanced Analytics)
- آیندهی کار (Future of Work)
- منبعیابی راهبردی (Strategic Sourcing).
بنگاههای فعال در صنعت احداث برای اینکه بتوانند بهراحتی در چنین عرصهی صنعتیای - که همانند سایر صنایع بهسرعت در حال تغییر است - در حال حرکت و فعالیت باشند - بهعبارت دیگر از ویژگی ناوبری (Navigation) برخوردار شوند - باید بتوانند یک بستر دینامیک (پویا) منسجم و منطقی (Connected)، یکپارچه (Integrated) و خودکار (Automated) و همواره مبتنی بر شبکه (On Network) ایجاد کنند و به توسعهی آن بپردازند؛ بهگونهای که دسترسی مستمری به اطلاعات، تجزیه و تحلیلها (Analytics) و بینشها (Insights) داشته باشند؛ این امر باید در بستر فناوریها (Technologies) تحقق یابد و موجب شود کارها بهشکلی صحیح انجام شوند (Efficiency) و بهرهوری (Productivity) را بههمراه داشته باشد.
شرکتهای احداث میتوانند در چنین بستری به یکپارچهسازی پلتفرمهای مدیریت احداث (Construction Management Platforms) همراه با لایههای تجزیه و تحلیل بپردازند و بدینترتیب در مدت زمانی کوتاه میتوانند بهشکلی دینامیک (پویا) برنامهریزی (Scheduling) کنند و به اتخاذ تصمیمهایی برمبنای دادهها (Data-Driven Decisions) بپردازند ... و در درازمدت میتوانند راهحلهایی کامل و سریع (Turnkey Solutuions) را همراه با شرکای منتخبشان در اکوسیستم (زیستبوم) (Preferred Ecosystem Partners) فراهم آورند.
این امر به بنگاههای احداث کمک میکند تا بتوانند:
- از قطعیت بیشتری (Greater Certainty) در برنامهریزی و بودجهبندی (Budgeting) برخوردار شوند
- بهرهوری (Producivity) بیشتری داشته باشند
- موجب شوند کمتر در مسیر پیشرفتشان انقطاع ایجاد شود یا در این مسیر، ممانعت بهعمل آید.
در استانداردهای نوین صنعتی از دیجیتالی شدن (Digitization) و ارتباط سایتهای شغلی (Job Sites) سخن بهمیان میآید و بدینترتیب همپوشانی تجزیه و تحلیل دادهها میتواند به مدیریت جریان کاری (Data-Driven Workflow Management) و تصمیمگیری برمبنای دادهها (Data-Driven Decision-Making) بهشکلی دینامیک (پویا) کمک کند.
تغییرهای مهم در قابلیتها: فرایندهای سنتی در برابر فرایندهای آینده
بسیاری از بنگاههای احداث در حال تغییر در فرایندهای مبتنی بر دستورالعمل (Primarily Manual Processes) هستند؛ آنان بهتدریج فرایندهایی را در سازمانهایشان مستقر میکنند که مبتنی بر راهحلهای نقطهای (Point Solutions) هستند و کاربردهایی متمایزی (Single-Use Cases) دارند و آن را بستههای دیجیتالی (Pockets of Digital) مینامند. این گذار، زمانی با موفقیت همراه میشود که با تغییرهایی بنیادین در روشهای کلی کاری (Overall Ways of Working) نیز همراه شود.
حرکت از حوزههای سنتی فرایندی بهسمت عملیات بسیار پیچیده و منطبق بر دانش و تجربهی جهانی (Sophusticated Operations) در آینده مستلزم ایجاد تغییرهایی بنیادین و مهم در قابلیتها در حوزههای ذیل است:
- حوزههای سنتی در فرایندها
- حوزههای آینده در فرایندها.
حوزههای سنتی در فرایندها
مشتمل بر موارد ذیل:
- طراحی مهندسی (Engineering Design)
- تدارکات (Procurement)
- سرهمبندی در خارج از محل (Offsite Assembly)
- ایجاد ساختمان و احداث در محل (Onsite Building and Construction)
- مدیریت پروژه (Project Management).
حوزههای آینده در فرایندها
مشتمل بر موارد ذیل:مشتمل بر موارد ذیل:
- پیکربندی و طراحی ساختاری (Configuration and Structural Desig)
- منبعیابی و تدارکات راهبردی (Strategic Sourcing and Procurement)
- پیشساخت و لجستیک (Prefabrication and Logistics)
- استقرار و ساخت در محل (Onsite Installation and Build)
- مدیریت هوشمند پورتفولیو (سبد ایدهها) (Smart Portfolio Management).
جهت کسب آمادگی مؤثر برای چنین تغییرهای مثبتی لازم است یک بنگاه احداث تلاشهای تحولافریناش را برمبنای یک راهبرد (Strategy) تحقق بخشد تا پیشساخت (Prefabrication) و تسهیلات انبارداری (Warehousing Facilitie)، سایتها (محلهای) احداث (Construction Sites) و شبکههای گستردهی تأمین (Extended Supply Networks) را از طریق مرکز فرماندهی (Command Center) با یکدیگر مرتبط کند. مرکز فرماندهی، از مجموعهای ابزارها و تکنیکهایی تشکیل یافته است که اجازه میدهد بنگاهها، پیشنگرانه (Proactively) فرایندهای سربهسر (پیوستهی) ساخت و ساز (End-to-End Construction Process) را بهموقع (در زمان پیشبینی شده) (Real Time) مدیریت کنند و به راندمان (صحت امور) (Efficiency) جدیدی دست یابند و این امر از طریق شفافیت در ارتباطها (Connected Visibility)، مدیریت پیشنگرانهی استثناها (Proactive Exception Management) و بینش در زمینهی پیشبینیها (Predictive Insights) تحقق مییابد.
عملیات هوشمند (Smart Operation)، مرتبط (Connected Operations)، یکپارچه (Integrated Operations) و خودکار (Automated Operations) یک خط مبنای متمایزی (A Single Baseline) برای آغاز بهموقع ردیابی اطلاعات (Tracking of Information) بهشمار میرود.
این امر موجب میشود موقعیت بنگاهها در ارائهی بهبودهای گامبهگام (Step-Change Improvements) در امور ذیل تعیین شود:
- تصمیمگیریها از طریق تجزیه و تحلیل پیشرفته (Advanced Analytics)
- در صورت امکان، توانایی مدیریت از راه دور داراییها (Advanced Analytics)
- بالا بردن بهرهوری با استفاده از روشهای تخصیص وظایف (Workforce Allocation) و بهرهبرداری از نیروی کار (Workforce Utilization).
بنگاهها برای استقرار بنیانی مستحکم برای موفقیت در آینده و ارائهی نتایج مورد انتظار باید از رویکردی کلنگر در پوشش فناوری (Holistic Technology Convergence Approach) برخوردار باشند؛ بهگونهای که سایتها و محلهای احداث (Construction Sites) را به یکدیگر مرتبط، یکپارچه و خودکار کند؛ در نتیجه، زنجیرهی کلی ارزش (The Entire Value Chain) برمبنای بستر امن (Secure Infrastructure) و هوشمند (Intelligent Infrastructure) بنا نهاده شود.
منابع
Meisels, M. (2023). The Future of the Construction Industry. DeloitteLink